  |
Moeten we nu tevreden zijn of juist niet, is een vraag die overheerst, na afloop van de wedstrijd op het Heegermeer bij Woudsend.
De aanloop was al moeilijk, want Piet Paulusma wist niet aan te geven of het nu hard zou gaan waaien of juist zacht. Dus welke zeilvoering moesten wij nemen. Uiteindelijk hebben we de middelste fok genomen, zodat we met weinig wind ook nog wat te vertellen hadden, maar ook met meer wind nog mee konden zeilen.
De 1e start was weer algeheel vals. Ik heb al gehoord dat Klaas Jansma op Omrop Fryslân aangaf dat wij één van de vele vals gestarte schepen waren. Of hij gelijk heeft? Ik weet het niet. Ik concentreer mij op mijn taak, maar ik heb niet gezien dat wij extreem vroeg waren. Wat ik wel zag was dat Sneek erg slecht weg was. Dus toen het algeheel vals was, dacht ik meteen dat Sneek het wel erg trof met een nieuwe start. Dat zou achteraf ook blijken, want zij wonnen de wedstrijd na een prima 2e start.
De 2e start gingen wij, in tegenstelling tot de 1e start, meer bovenin. Daar leek de slag beter te zijn. Nu waren we te laat. Ik denk dat we wel 10 tot 15 seconden eerder hadden kunnen starten. Toch leek het niet zo slecht. Johannes stuurde meteen stuurboord weg, zodat we later de andere skûtsjes bakboord op konden vangen. En toen wij bakboord zeilend richting de wal bij Woudsend voeren, moest menig skûtsje achter ons langs. Maar, wij konden de hoogste ton nog lang niet bezeilen en moesten dus weer door de wind en stuurboord weer door het wedstrijdveld. En in die slag lukte het niet. Wij moesten eerst naar beneden sturen, omdat Bolsward op bakboord aan kwam zeilen. Maar doordat wij naar beneden gingen, kregen wij weer problemen met andere skûtsjes die ook bakboord aankwamen. En, waar ik dacht dat wel bij de eerste vijf zouden zitten, ronden wij de hoogste ton pas als 10e of 11e. Maar we waren ook niet tevreden over het zeilen, want we konden geen hoogte lopen ten opzichte van andere schepen en ook de snelheid was niet wat wij gewend waren.
Aan boord werd van alles geprobeerd met de zeiltrim. Zo werd onder andere de broekreef er weer uit gehaald. Het zeil werd losser gevaren en de fok juist wat strakker. Maar het werkte wel. In het 2e kruisrak zagen wij dat wij weer aansluiting kregen met de skûtsjes voor ons en toen wij daarna voor de wind kwamen, konden wij al weer een skûtsje in gaan halen, namelijk dat van Drachten. Het daaropvolgende kruisrak ging ook prima. Toch leek het daar eerst niet op. Wij zeilden iets lager dan Earnewâld en hadden dus last van hun uitgeschoten wind, maar we konden ook niet door de wind, want daar zeilde Drachten zo dicht bij ons dat wij niet door de wind konden. De Drachtsters gingen als eerste door de wind en toen zouden wij dus ook kunnen. Maar kennelijk hadden ze bij ons op het achterdek iets anders gezien, want wij bleven op koers en toen Earnewâld ook door de wind gingen hadden wij weer vrije wind. En toen liep het skûtsje weer prima.
Bij de daarop volgende stuurboordslag kon je al zien dat het achterdek de vlagen prima had gezien en dat we goed hadden gezeild, want we lagen redelijk dicht bij Bolsward, die eerder ver voor ons had gelegen. Maar ook het skûtsje van Joure leek ver weg, terwijl ze voor ons lagen. Bij de hoogste ton kwam dat ook uit, want wij hadden zowel Langweer als Joure ingehaald. Langweer maakte het wel erg spannend, door bij de hoogste ton vlak tussen ons en de ton in te draaien. Maar zij namen te veel risico en raakten de ton. Dat betekende dat zij een rondje moesten draaien en daarmee waren we hen ook definitief kwijt. Wij moesten ons, in het laatste voordewindse rak concentreren op Earnewâld, die vlak voor ons lag. Even leek het er op dat wij hen voorbij konden. Johannes stuurde boven hen, toen zij onder het skûtsje van Bolsward lagen. Hierdoor konden zij niet mee omhoog. Toch bleek dat niet voldoende, want toen zij vrij kwamen van Bolsward konden zij voldoende hoog sturen om voor ons te blijven. Bij de laagste ton bleek dat wij net niet boord aan boord lagen en dus moesten wij hen bij de ton voor laten gaan. Dat zijn nu eenmaal de regels. Toen was het naar de finish alleen maar achter elkaar aan zeilen en daar eindigden wij als 7e.
Ik begon met de vraag of wij nu tevreden moesten zijn of niet. Wel met de inhaalrace die wij vanaf route 2 hebben gehad. Dat ging prima. Maar waarom lukte dat nu net in route één niet, want dan waren wij mogelijk al als 5e om de hoogste ton gegaan. Dan was het mogelijk geweest om bij de top drie te komen. Dus helemaal tevreden kan ik niet zijn, maar over het geheel bekeken moeten wij aanvaarden dat er vandaag niet meer inzat dan de 7e plaats.
   |
De limerick van Stoffel Zandstra:
Oer hjoed ken ‘k net in soad fertelle
no ja, we ha de finish helle
mar ‘t hald yn’t klassemint net oer
en ‘t is noch steeds in poepetoer
dat earst plakje ken ‘k wol stelle
Uitslag/Stand:
| skûtsje | Gr | Ve | Ea | Te | La | St | Wo | El | L1 | L2 | Sn | totaal | SW | Tot | |
| 1 | Snk | 3 | 4 | 9 | 3,1 | 0,9 | 0,9 | 0,9 | 21,8 | 9,0 | 12,8 | ||||
| 2 | B | 4 | 7 | 0,9 | 2 | 3 | 4 | 5 | 25,9 | 7,0 | 18,9 | ||||
| 3 | G | 0,9 | 8 | 4 | 9 | 14 | 2 | 3 | 40,9 | 14,0 | 26,9 | ||||
| 4 | E | 5 | 0,9 | 8 | 0,9 | 7 | 13 | 6 | 40,8 | 13,0 | 27,8 | ||||
| 5 | HM | 11 | 6 | 5 | 5 | 4 | 10 | 2 | 43,0 | 11,0 | 32,0 | ||||
| 6 | L | 2 | 9 | 6 | 3 | 8 | 6 | 7 | 44,0 | 9,0 | 35,0 | ||||
| 7 | J | 9 | 2 | 2 | 6 | 10 | 11 | 9 | 49,0 | 11,0 | 38,0 | ||||
| 8 | D | 10 | 12 | 7 | 7 | 2 | 5 | 8 | 51,0 | 12,0 | 39,0 | ||||
| 9 | H | 14 | 11 | 3 | 14 | 6 | 3 | 4,0 | 55,0 | 14,0 | 41,0 | ||||
| 10 | W | 12 | 3 | 13 | 4 | 5 | 7 | 12 | 56,0 | 13,0 | 43,0 | ||||
| 11 | SWH | 8 | 5 | 10 | 8 | 14 | 12 | 10 | 67,0 | 14,0 | 53,0 | ||||
| 12 | Lwd | 6 | 10 | 11 | 10 | 9 | 9 | 13 | 68,0 | 13,0 | 55,0 | ||||
| 13 | Lng | 7 | 13 | 12 | 11 | 14 | 8 | 11 | 76,0 | 14,0 | 62,0 | ||||
| 14 | LM | 13 | 14 | 14 | 12 | 11 | 14 | 14 | 92,0 | 14,0 | 78,0 | ||||
| groen=3 extra punten | |||||||||||||||
| blauw=gemiddelde van de wedstrijden | |||||||||||||||
| rood=protest/averij/niet gefinished | |||||||||||||||
