31 juli 2007, Elahuizen: eerste

(klik op de foto’s voor een vergroting) foto’s: Jan vd Werf

Elahuizen.

Na zoveel dagen van te veel wind, nu een dag met veel wind, maar niet te veel.

Ik neem aan dat iedere schipper dan ook popelde om te gaan zeilen, wij wel in ieder geval. Wij hebben gekozen voor een andere fok dan de voorgaande wedstrijden. Wij schatten deze net iets beter in met deze wind. Ook zat de broekreef nog in het grootzeil.

Ale koos in de start een mooie positie op de lijn. Alleen kwamen onder en boven ons andere skûtsjes te liggen die er voor zorgden dat we stil kwamen te liggen. Misschien hadden we de schoot iets eerder aan moeten trekken, zodat we sneller zouden gaan, maar nu kwamen we onder de vloot. Gelukkig was er op stuurboord een vrij wedstrijdveld en Ale dook het gat in en daar maakten we een geweldige slag. In deze slag werd ook de broekreef er al uit gehaald, zodat we zoveel mogelijk konden profiteren van iedere vierkante meter. En we gingen heel hoog aan de wind en heel veel snelheid richting hoogste ton. De hoogste ton passeerden we als zesde. Voor ons zaten Bolsward, Grou, Joure, Eernewoude en de Zwaan.

Meteen in het volgende rak naar de laagste ton gingen we al in de aanval. Terwijl we voor de wind gingen, schoten we plotseling omhoog. De schoten schoten door de blokken en het zeil kwam behoorlijk aan de wind. Anne Tjerkstra van De Zwaan reageerde nog wel, maar te laat. En voor de ton lagen we al aan de binnenkant naast De Zwaan en hadden we dus recht op ruimte.

Toen het tweede kruisrak. Ale probeerde zo hoog mogelijk te komen, maar omdat Eernewoude iets voor ons lag, en die ruimte voor de wal vroeg, moesten we iets eerder door de wind. Dus zowel Lemmer als Eernewoude op stuurboord het meer weer in, maar Lemmer lag lager dan Eernewoude. Toen zagen we opnieuw hoe snel en hoog het Lemster skûtsje ging. Langzaam, maar meter voor meter kwamen we op dezelfde hoogte als Eernewoude, en we bleven ook nog voor Eernewoude, dus we gingen hoger èn sneller, dus Eernewoude lag al achter ons. Verderop in diezelfde slag, terwijl wij nog over stuurboord lagen, kwam Joure over bakboord aan. Dat was inschatten en volgens ons konden we er voor langs en dat kwam ook zo uit. Daarna gingen wij op bakboord richting de hoogste ton en ook van Joure hadden we geen last meer, want die zou op stuurboord terug moeten komen.

In dat kruisrak gingen we dus van vijf naar drie. Alleen Bolsward en Grou nog voor ons.

Precies een route verder, dus opnieuw het tweede kruisrak van de zandloperroute, konden we Bolsward op bakboord opvangen. Pieter Meeter moest naar beneden achter ons langs sturen. En vlak bij de ton ging Grou nog wel net voor ons langs. Maar toen bleek dat wij ook iets te laag lagen om de ton nog te kunnen halen. Ale voerde zo lang mogelijk door, eigenlijk iets onder de ton door en vlak bij de ton schoof hij met de kop omhoog in de wind en met de snelheid die we hadden gemaakt, probeerde we de ton te ronden. Ale gaf aan na de wedstrijd in het roefje dat hij letterlijk op hete kolen zat, zo spannend was het. Maar toen de kop van het skûtsje voorbij de ton was, zette Jacob Zwerver de fok bak, zodat de kop om de ton werd geduwd. De giek werd losgelaten, zodat die tegen de ton aankwam en zorgde dat de ton vrij bleef van het schip. Want bij de SKS mogen de tonnen wel aan geraakt worden door de giek, maar niet door het schip. Het ging goed, en dus lagen we tweede.

Alleen Grou nog, dat werd constant volledig geconcentreerd zeilen. Niemand mocht een fout maken. We wisten dat we Grou in het kruisrak in konden halen, en dat lukte ook. Toen was het alleen nog achterom kijken. Grou draaide en draaide in het laatste kruisrak voor de finish. Maar Ale draaide steeds mee en steeds iets boven het skûtsje van Grou. In de draai deed Sneek ook nog mee, want die lag inmiddels derde en die draaide steeds tegengesteld aan ons, dus die probeerde iedere keer de vrije slag te vinden.

Toen we het laatste kruisrak afsloten en opnieuw voor de wind naar de finish gingen, hadden wij geprofiteerd. We lagen nog verder voor op Grou en ook Sneek was verder op ons achter gebleven. Toen was het alleen maar de wedstrijd uitzeilen en werden we eerste.

Ik hoorde dat we nu in het klassement tweede staan, dus we hebben spanning genoeg voor de komende wedstrijden.

(klik op de foto’s voor een vergroting) foto’s: Jan vd Werf