(klik op de foto’s voor een vergroting) foto’s: Jan van der Werf
De Veenhoop.
Hoe kun je positief zijn over een wedstrijd die je zou gaan winnen, maar die je als tiende beëindigd?
Laat ik maar beginnen met zondag. Hier hebben we een soort team-buildings-dag van gemaakt. Die middag met het skûtsje naar de scheepswerf van Van der Werff in Buiten Verlaat. De werf waar ons skûtsje in 1930 is gebouwd. De avond werd een soort van comptetitie gehouden, waarbij een ieder zijn eigen kansen in de hand had en door scherp te blijven kon winnen of verliezen. Een onderlinge strijd dus die de teamgeest verterkte.
Dan op maandagmorgen nog eens een keer zeilen en om twee uur waren we geprikkeld tot op het bot om snel te kunnen starten. Siene de Vries telde af: 10, 9, 8…2, 1 en dan draaien aan de lier, zo snel je maar kunt. Johan Postma draaide aan de fokkelier en ikzelf aan de grootzeil-lier. Ik draaide tot bijna halfhoog en toen nam Jan Tjitte Brouwer het van mij over. Ik hoorde latere van de mensen aan de wal dat het Lemster Skûtsje als eerste van alle veertien de fok omhoog had. Toen ik weer lucht kreeg en even om me heen keek, zag ik dat we geweldig weg waren, mooi vij, en al zeker geen zesde meer. In het voordewindse rak konden we dit handhaven en bij de laagste ton, dat is de eerste ton van de wedstrijd, gingen we al als derde het kruisrak in, maar toen… We waren nog de schoot aan het inhalen, toen plotseling raar geluid en het grootzeil half naar beneden zakte. Ik bespaar u de woorden die werden geroepen aan boord, maar we moesten wel direct handelen. Meteen het grootzeil naar beneden en daarna ook direct ook de fok, want we dreigden even de bar in de rondvaartboot te gaan bezoeken, met skûtsje en al wel te verstaan. Het kostte ons een vaarboom bij het afduwen, die ging dwars doormidden, maar geen schade aan het skûtsje en ook niet aan de rondvaartboot.
Wij zagen dat het hijsval, dat is de staaldraad waarmee de gaffelbek omhoog wordt gehesen, tot boven in de mast slingerde. Direct Jacob Zwerver in het stoeltje omhoog gehesen en hij bracht het hijsval naar beneden. Siene de Vries was al met een nieuwe bout aan het monteren in de gaffelbek, want die was afgebroken. Dat was de oorzaak van de averij. Maar in redelijk korte tijd kon het zeil weer omhoog en direct daarna de fok ook weer, maar o, o, o, wat een teleurstelling… want het fokkeval zat achter de gaffelbek vast. Er was maar één oplossing, de fok maar naar beneden en ik bood mij aan om via de raaf-banden omhoog te klimmen in de mast. Alleen op die manier kon het fokkeval los worden gemaakt.
En daarnda konden we pas echt gaan zeilen. Ik zag dat bijna het hele wedstrijdveld al voor de wind weer onderweg was naar de laagste ton. Wij lagen dus ruim een halve ronde achter. Maar het Lemster Skûtsje liep geweldig en we waren gemotiveerd. Volop gingen we in de achtervoling en persoonlijk voelde ik het als een overwinning toen we de nummer 13 in konden halen, dit was het skûtsje van Drachten. Later hoorde ik dat het skûtsje van Leeuwarden al was uitgevallen, maar dat wist ik op dat moment niet. Een geweldig goed gevoel, na al die frustratie van de averij. In het laatste kruisrak lukte het ons ook nog de Zuidwesthoek en Lodewijk Meeter achter ons te laten en hierdoor eindigden we uiteindelijk als tiende.
Zonder averij schat ik dat we eerste of misschien tweede waren geworden, dat blijft altijd koffiedik kijken.
Morgen de altijd moeilijke wedstrijd in Eernewoude. Daar heb je geluk nodig om voorin te komen. Ik hoop morgen weer een verslag te schrijven.
(klik op de foto’s voor een vergroting) foto’s: Amarins Kortstra
|
uitslag
|
|||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
|
stand (na aftrek van slechtste resultaat)
|
