12 juli 2008, Grou: vijfde

(klik op de foto’s voor een vergroting) foto’s: Jan van der Werf

Grou, skûtsjesilen 2008.

Donderdagochtend begon voor mij het seizoen. Iets na acht uur voeren we door de rondwegbrug. Ik zag ons volgschip, de Aljo en het Lemster Skûtsje al niet meer voor de Zevenwolden waren, Ale was dus ook al onderweg. Iets na twaalf uur passeerde we de spoorbrug bij Grou en tegen half één konden we aanleggen in de jachthaven van Grou.

Diezelfde middag gingen de zeilen van het Lemster Skûtsje omhoog. We waren nog niet compleet met de bemanning. Niet iedereen kan natuurlijk op donderdag al vrij zijn, maar het was even op het wedstrijdwater zijn. Even voelen met de peilstok, even ervaren hoe de wind door de Tijnje ging, al dat soort zaken.

Vrijdagochtend is opruimdag. Dan gaat alle ballast eruit. Geen echte ballast natuurlijk, maar zaken zoals extra zeil, derde fok, zwaardhoesen, rubberboot, de aanhangmotor, etc, etc. Daarna het peil gecontroleerd. We moeten op een bepaalde diepte liggen met het skûtsje, nl. op 38 cm en we zagen dat we op 38,8 cm lagen, dus dat is geen probleem. Later die dag kregen we ook de commissie 2000 aan boord. Dat is de commissie die het skûtsje controleert op de authenticiteit. Dat is normaal en alle 14 skûtsjes worden ook gecontroleerd. Dit jaar hadden we vooraf al twee fouten doorgekregen die we moesten aanpassen. Zo moest in de roef het luik verdwijnen en moest er een kozijn met draaideurtjes komen. Daarnaast moest de borg, die in de fingerling zat, een borgbout vervangen worden door een houten klos onder de fingerling. Die twee zaken waren door ons al in Lemmer gerealiseerd. Verder hadden we geen problemen.

Op vrijdag hebben we opnieuw gezeild. Er stond een stevige wind en het Lemster Skûtsje deed het prima. Toch namen we wel het besluit om zaterdag de giek te gaan verwisselen. We hebben een licht-weer-giek en een zwaarder-weer-giek. Als de wind zo stevig bleef als nu, dan kon je voor de wind zien dat de licht-weer-giek teveel omhoog ging. Het skûtsje heeft natuurlijk geen neerhaler, dus kun je dat oplossen door een zwaardere giek.

‘s Avonds hadden we de loting. Hoe Ale het doet weet ik niet, maar opnieuw hadden we de zesde plaats. Dat is dus negen in Earnewâld. Dit is de derde keer dat we deze combinatie hebben, 6 – 9, of 9 – 6.

Dan de wedstrijd. Zowaar op tijd werden de skûtsjes weggesleept van de kade. Ongeveer twintig voor twee konden de zeilen al omhoog en om twee uur was gewoon de start. De start van het Lemster Skûtsje was slecht. We werden vlak voor de start weggebracht door een ander skûtsje en Ale besloot te geipen om alsnog goed te kunnen starten, maar we kwamen te laat erbij en moesten op stuurboord naar de start, maar daar kwam één lange rij skûtsjes aan en we konden nergens tussendoor en we werden gedwongen om achter de skûtsjes langs te zeilen. Maar plotseling ging Eernewoude door de wind en die opende dus een mooi gat. Wij ook onmiddelijk omhoog en scherp aan de wind over de startlijn. Grappig detail was dat we direct bij de wal Eernewoude al voorbij waren. Door daarna bakboord het wedstrijdveld weer in te zeilen, konden we direct nog een aantal skûtsjes dwingen achter ons langs te gaan. Uiteindelijk gingen we de Tijnje in op een zevende plaats, direct voor ons Grou en achter ons Eernewoude.

Helaas zat er weinig kruisrak in de wedstrijd. De Tijnje was in beide richtingen bezeild en de hele Ie ging ook voor de wind. Op de lange rakken eigenlijk geen spanning, maar in het eerste kruisrak zagen we dat we grou wel naderden, maar Eernewoude naderde ons ook weer, dus vol spanning.

Het tweede kruisrak kwamen we zo dicht bij Grou dat we stuurboord achter het skûtsje langs moesten sturen, we moesten dus voorrang verlenen, maar we wisten dat als we op de andere kant terugkwamen dat wij dan voorrang hadden. Toen wij Grou naderden op bakboord, zagen we dat we al niet eens af hoefden te houden, zoveel voorsprong hadden we al opgebouwd in dat kruisrak, dus we gingen een plaats vooruit in de wedstrijd. Achter ons zagen we dat ook Eernewoude Grou voorbij ging.

Toen leek het erop dat we zesde zouden worden in de wedstrijd, want de Halve Maan lag voor ons en die had een hele grote voorsprong. Maar zowaar in het voorlaatste kruisrak zagen we dat we de wind verschrikkelijk mooi meekregen en de Halve Maan niet, en aan het eind van het kruisrak lagen we daardoor vijfde, de Halve Maan was gepasseerd. De Halve Maan verloor ook zijn plek aan Eernewoude, net als Grou, in een eerder kruisrak.

Voor ons lag toen nog Bolsward, ook op een hele grote afstand en dicht achter ons lag Eernewoude. De laatste route, die door de commissie sterk was ingekort, konden we vrij weinig. Het bleef wel spannend en we moesten we veel achter omkijken naar Eernewoude.

Uiteindelijk toch met grote tevrendenheid vijfde geworden na een slechte start.

(klik op de foto’s voor een vergroting) foto’s: Jan van der Werf